Mamma for andre gong :)

[Gjest frøken am]

Fantastisk lesning!

Bare godt å høre at alt er fint og at dere finner roen hjemme!

Bare vent så mister du ENDA mer vekt, med en sulten gutt og superpupper! flott at du er fornøyd med vekten!

Kos dere masse masse masse, så venter vi litt med masingen om navn

Åh gratulerer med en perfekt gutt

Edit: HERREGUD! Rett og slett.

For en nydelig skapning!! Også så masse fint hår! er det litt rødskjær i det?

Han var aldeles nydelig og for et HERLIG navn!

Gratulerer så masse

Tenk at de kan være så perfekte...

Endret 30. november 2011 av frøken am

[silverdoe]

Fantastisk lesning! :rodmer :

Bare godt å høre at alt er fint og at dere finner roen hjemme!

Bare vent så mister du ENDA mer vekt, med en sulten gutt og superpupper! :ler : flott at du er fornøyd med vekten! :tommelsmil :

Kos dere masse masse masse, så venter vi litt med masingen om navn :fnise :

Åh gratulerer med en perfekt gutt :klemmer :

Edit: HERREGUD! Rett og slett.

For en nydelig skapning!! Også så masse fint hår! :hjerte : er det litt rødskjær i det? :jepp :

Han var aldeles nydelig :rodmer : og for et HERLIG navn!

Gratulerer så masse :rodmer :

Tenk at de kan være så perfekte...

Hehe, du er så søt altså! Eg blir nesten rørt av alt skrytet Eg er jo såklart heilt enig da, han er nydelig og perfekt Fine guten vår Nokre gonger får eg lyst å grine når eg ser på han, for eg syns han er så fin, og eg syns det er så rart at EG har klart å vere med å lage noko så fint!

Og håret hans er så mjukt og godt å ta på! Som silke! Eg elsker å stryke nasen og munnen min mot det Han har litt ubestemmelig hårfarge, det er godt mulig der er raudskjer i det :gjeiper:

------------------------------

No ligg han og søv i vippestolen sin (som er stilt inn flatt, den vippar ikkje endå..), og han er så fiiiin!

Helsesøstra har nettopp vore her på heimebesøk, og det første ho kommenterte var at eg var så frisk og raud i kinna, IKKJE det ho hadde forventa seg etter mitt blodtap

Vi snakka litt om alt mogeleg; helsestasjonen, mi helse, hans helse, amming, besøk, ulykker i heimen, mat etc. Og så vog ho han, for eg var jo litt spent på om han legg på seg. Og joda, han har lagt på seg! På søndag var han 3460 gram då vi reiste frå sjukehuset, og i dag var han 3700! Ho var kjempeimponert, for det er ei GOD auke Då vart ho mamma beroliga ja For då veit eg at eg gir han nok mat, og at mest sannsynleg har mjølkeproduksjonen blitt bra

Og eg sjølv da! Eg vog meg i dag tidleg..2,7 kg i går..tenkte eg skulle sjekke i dag..LOL, 0,5 kg!! Minus 2 kg på ein dag - er det mogeleg?! No har eg tatt av meg 10 kg!

[silverdoe]

Fødselshistorie

Onsdag 23. november 2011 reiste vil til sjukehuset for 2. overtidskontroll. Då hadde vi allereie vore der på måndag 21., men då måtte vi reise heim. Kl halv 11 fekk vi kome inn og ta ctg i ca ein halvtime. Då sat eg i ein stressless og drakk kaldevatn medan målaren registrerte babyen og evt. rieaktivitet. Så var det endå litt venting før vi fekk kome inn til ein lege, som tok ultralyd av babyen og tok diverse mål av både babyen, fostervatnet og morkaka. Alt såg bra ut der, babyen hadde det veldig fint og eg hadde godt med vatn. Han tok også underlivsundersøkelse, og røska litt i livmorshalsen, for den var ikkje spesielt mykje meir modent enn mandagen. Han kunne så vidt få inn to fingrar.

Legen meinte at vi helst burde kome tilbake på fredag, det var vi ikkje overbegeistra for. Han ringte overlegen på føden og snakka litt med ho, og dei vart einige om at eg skulle induserast den dagen, litt pga overvekt og fordi det var god plass på føden den dagen. (På mandagen var det stappfullt der, ein av grunnane til at eg ikkje vart satt i gang då). Legen på måndag estimerte babyen til vere rundt 4000 gram, og i alle fall ikkje meir enn 4500 gram, så eg var ikkje så veldig nervøs for kjempestor baby.

Mannen min og eg gjekk ned til føden, og vi fekk ei fødestue vi fekk slå oss ned i. Kl 14 fekk eg første dose med modningspillar, Misoprostol. Då måtte eg ligge flatt i to timar for at dei skulle virke godt nok. Så då var vi berre på rommet og prata og sånn. Etter to timar fekk eg stå opp, så då gjekk vi i kantina og åt middag. Etter det gjekk vi ein tur på butikken og handla litt mat og godterier, sidan det mest sannsynleg kunne ta si tid. Vi fekk beskjed om at det slett ikkje var uvanleg å bruke 3-4 døgn på fødselen etter å ha blitt satt i gang, fordi modninga kunne ta lang tid.

Kl 20 fekk eg neste dose med modningspillar, og måtte ligge i to timar til. Så då spelte mannen min og eg Trivial Pursuit for å få tida til å gå Han vann første gongen, andre gongen avslutta vi medan det var uavgjort Då nattskiftet kom på i 22-tida var det ei hyggjeleg jordmor som var der, som sa at det var heilt greitt at mannen min overnatta. Eg hadde fått ei vanleg seng inn på fødestova, og mannen min kunne få sove i fødesenga. Det syns eg var veldig fint, for det var godt å ha han der.

I 24-tida fekk eg ein Sobril og to Pinex Forte for å få sove skikkeleg. Men eg vakna i halv tre-tida av tak i ryggen som kom og gjekk med jevne mellomrom. Jordmora hadde aldri opplevd at nokon hadde vakna av den dosa, så eg fekk ikkje meir Sobril, men eg fekk to nye Pinex Forte. Dei hjalp forøvrig ikkje, og ryggsmertene fortsatte utover natta og morgonen, så eg sov ikkje meir den natta. Men eg lot mannen min sove mest mogeleg, sjølv om eg av og til vekte han for å klage litt

På morgonkvisten gjekk eg og dusja, saman med mannen min. Då hadde eg jevne tak i ryggen og magen som gjorde litt vondt. Det var godt å få dusje, varmevatnet var lindrande. Men eg var også litt kvalm, så i dusjen spydde eg under ei av kontraksjonane.

I 7-tida var det nytt vaktskifte og då fekk eg den jordmora som følgte meg under resten av fødselen. Ho var veldig hyggjeleg og vi fann tonen godt. Ho undersøkte meg då ho kom inn første gong, og då var åpninga 3 cm og livmorshalsen var heilt avflata, så modningspillane hadde gjort susen. Då vart eg også tilkopla diverse apparat (rundt magen og låret) som skulle måle aktivitet. Babyen fekk også ei elektrode i hovudet. I 9-tida var den blitt 4 cm, og kl 9.40 tok ho vatnet mitt. Etter det vart riene myyyykje sterkare, og det tok berre eit par rier før eg måtte spy igjen. Det var ein litt bisarr situasjon, for då følte eg det spruta ut i alle endar – spy frå munnen og fostervatn frå underlivet! Det meste av spyet havna heldigvis i ein beholder, for eg klarte å seie frå til mannen min, men litt kom på golvet, så eg unnskyldte meg til jordmora. Men ho hadde sett det meste frå før, sa ho

Så kom det til eit punkt like etter vannavgang at smertene var heilt grisevonde, og eg ana ikkje kvar eg skulle gjere av meg! Mannen min var superflink og holdt meg i handa og sa fine ting om kor flink eg var. Han var gull verdt! Men då var det altså så vondt at eg ba om epidural. Eg hadde allereie fått akupunktur av jordmora, i ryggen, magen og i panna, men så vondt har eg aldri hatt det før, så eg ville ha sterkere saker! Jordmora sa at eg kunne få det viss eg ville, ho måtte ringe anestesilege og skulle berre ordne litt før ho gjorde det. Eg ville jo i utgangspunktet prøve utan epidural, spesielt sidan eg har lest så masse skummelt om epidural, men akkurat då var det skikkeleg vondt.

Etter at jordmora hadde ordna det ho skulle, men før ho ringte etter anestesilegen, undersøkte ho meg igjen. Og då hadde opninga plutseleg blitt 7 cm! Det hadde gått kjempefort! Og då anbefalte ho meg å ikkje ta epidural, for då kunne det hende at den gode framgangen slakka ned. Og eg var einig. Hadde eg kome meg så langt utan, så kunne eg jo klare dei siste 3 cm utan bedøvelse. Eg hadde kome inn i ei veldig god rytme med korte, overfladiske pust under sjølve ria. Jordmora sa eg var veldig flink, og det virka ut som om eg hadde forberedt meg godt til fødselen. Ho fortsatte å sjekke opninga med jevne mellomrom, og det tok ikkje lange tida før det vart 8 cm, 9 cm og til slutt full opning. Etter kvart fekk eg også veldig trykketrang, eg trudde eg skulle drite på meg, rett og slett Og jordmora sa at eg måtte berre presse litt på, viss eg følte for det.

Ca 13.40 gjekk vi aktivt inn for å starte pressinga, og det var mykje betre enn åpningsriene. Åpningsriene var klart vondare enn pressriene, og det var ikkje så gale å kjenne babyen komme lenger og lenger ned. Jordmora skrudde også opp dryppet litt mot slutten, for riene dabba litt av. Og på slutten dala fosterlyden litt, så då klipte ho meg litt. Eg hadde sagt frå at eg var redd for å revne, så ho gjorde nok sitt beste for å unngå det, men litt vart det. Eg kjende ikkje noko til sjølve revninga, men klippet gjorde vondt. Så var det berre å presse for harde livet. Mannen min var redd eg skulle sprenge hovudet mitt, eg tok sånn i Klarte 3-4 press pr. rie, og kl 14.08 kom verdas mest perfekte skapning til verda! Han slo augene opp og satte i eit skrik, og var altså så nydeleg, sjølv med masse blod og gørr på seg Eg fekk han på brystet og dei tørka han litt og vi fekk klappe han og snakke med han. Pappaen fekk klippe navlestrengen og vi var berre heilt overlukkelege.

Etter nokre minutt begynte jordmora å spørje om eg hadde etterrier, noko eg ikkje hadde. Eg fekk ei sprøyte, og eg måtte presse. Og eg pressa (men det var ikkje lett altså! Ikkje etter å ha pressa så mykje og lenge.), og dei masserte magen min. Ein lege kom inn, for ho skulle sy meg, men det rakk ho ikkje. (Eg revna i grad 2, så det var til å leve med). Og dei masserte magen min endå litt meir. Og jordmora drog i navlestrengen. Og eg pressa litt til. Og overlegen kom inn. Masserte litt til. Eg byrja å blø litt. Dei begynte å stikke meg med nåler for å få inn veneflon. Eg starta å riste og skjelve noko voldsomt, for eg fraus sånn. Endå nokre leger og jordmødre kom inn. Pappaen fekk beskjed om å sette seg på ein stol og halde babyen. Dei masserte endå litt til, og drog litt til i navlesnora. Eg pressa endå meir. Og plutseleg var der 10 stk inne på rommet, og eg sa til mannen min at ”no blør eg i hel”, for eg visste jo at om morkaka ikkje kjem ut så er det fare for å blø i hel. (Men det var jo kanskje LITT overdriving frå mi side da, hehe). Etter ca 20 minutt vart eg skyssa ut av rommet, mannen min sat igjen på rommet – vi rakk å seie ”eg elsker deg” – og inn i heisa, der dei fortsatte å massere og trykke på magen min. Eg begynte visst å blø endå meir i heisa og låg berre og rista av kulde. Så var det å haste inn på operasjonsstue 7, der det var endå meir folk, og dei stakk meg med nåler der også. Blodårene mine var ikkje så lette å finne, pga blodtap og kulde, så eg følte meg som ei nålepute.. Så fekk eg full narkose og sovna. Då var klokka ca 14.30 og eg vakna ikkje før på oppvåkninga ca kl 18. Operasjonen gjekk bra, dei fekk henta ut heile morkaka og fekk sydd meg saman, og eg fekk ein pose blod. I alt mista eg ca 2 liter blod.

Klokka 19 fekk eg kome oppatt på rommet (eg var så heldig og fekk eit 3-mannsrom åleine) og der sat mannen min med sonen vår Dei hadde fått mykje god pappatid saman, men han var litt redd då dei hadde dratt avgårde med meg. Så det var godt å få kome trygt oppatt. Då ringte vi også besteforeldre og fortalte at guten var fødd. Mannen min hadde ikkje ringt nokon tidlegare, for han ville vite at alt var bra med meg før vi sa ifrå om noko.

Alt i alt så sit eg igjen med ei verdifull erfaring. Fødselen kan eg lett seie var det vondaste eg nokon gong har gjort, men samtidig så gjekk sjølve fødselen veldig bra. Det tok ikkje lang tid, ca 4,5 time frå vatnet vart tatt til ungen var fødd, og eg følte eg meistra smertene godt. Eg hadde fantastisk støtte i den herlege mannen min, og jordmora var også dyktig og motiverande. Under samtalen med ho dagen etter skraut ho mykje av meg og kalte meg ei fødedame. Ho hadde sett på meg at dette var ei som kom til å føde fort. Så vi fekk beskjed om å dra raskt til sjukehuset neste gong, viss fødselen startar spontant då. For mest sannsynleg kjem det til å gå fort. Det vart såklart vel dramatisk etter fødselen, men eg er i god form, og eg er ikkje skremt frå å føde fleire gongar. Eg syns teamet gjorde ein god jobb, og eg følte meg aldri i livsfare eller noko sånt. Dei var også flinke å kome inn etter operasjonen og forklare, og dei hadde også vore oppe hos mannen min og snakka med han etter operasjonen.

Og lille M er jo heilt fantastisk! Han vog 3710 gram og var 51 cm då han vart fødd, og var heilt nydeleg frå første sekund. Kjærleik ved første blikk! No skjøner eg kvifor kvinner går igjennom dette fleire gonger Smertene var borte med éin gong han var ute (då var det ”au, du stikk meg med nåla”) og det var så godt å få han i armane mine. Uansett kor vondt det var då det stod på, så var M verdt det! For han er det mest verdifulle (saman med mannen min) eg har i livet mitt no. Gode, fine guten min.

Endret 1. desember 2011 av silverdoe

[Knøtteliten]

ja jeg griner like mange rørte tårer her inne som på fødselshistorie-tråden jeg

[Gjest Delphina]

for en så flott historie, selv om det ble dramatisk på slutten. Virker som oss store damer er fødedamer. Dog, for min del fikk de seg en overraskelse over hvor fort det gikk. det gikk ikke mer enn 3 timer og 45 minutter fra vannet ble tatt til jeg var blitt mamma.

Er sant som du sier. Man glemmer helt fødselen. Jeg synes det var mer vondt å få riftene sydd enn det var å presse. Åpningsprosessen var vond og ubehagelig, men tålelig vondt.

[silverdoe]

ja jeg griner like mange rørte tårer her inne som på fødselshistorie-tråden jeg

Hihi, så søt du er Fødselshistorier er alltid rørande å lese, og det er jammen litt spesielt å endeleg kunne skrive ned mi eiga

for en så flott historie, selv om det ble dramatisk på slutten. Virker som oss store damer er fødedamer. Dog, for min del fikk de seg en overraskelse over hvor fort det gikk. det gikk ikke mer enn 3 timer og 45 minutter fra vannet ble tatt til jeg var blitt mamma.

Er sant som du sier. Man glemmer helt fødselen. Jeg synes det var mer vondt å få riftene sydd enn det var å presse. Åpningsprosessen var vond og ubehagelig, men tålelig vondt.

Ja, eg trur jordmora mi også vart litt overraska då ho innsåg at babyen kom til å bli fødd på hennar vakt (Og eg er glad for at eg fekk ha same jordmora heile fødselen, for eg likte ho veldig godt).

Åpningsriene var desidert verst, syns eg. Mykje betre med pressrier, kanskje det er litt psykisk også..for då kjenner jo ein framgong for kvar ri. Men det er rart, kor subjektive smertene er.. etter at han kom ut, var det plutseleg vondt med eit nålestikk, liksom Hallo, presse ut ein baby vs eit nålestikk?! Men eg er glad eg vart sydd att under narkose, hehe

-------------------

I natt og i dag har M ete mykje og sove lite syns eg. NO søv han godt da, men det er litt korte periodar. Helsesøstra sa at det er fullt mogeleg med økedøgn allereie, så kanskje han vil ha ofte mat fordi han veks?! Jaja, eg sit med puppen ute titt og ofte i dag..

Han fekk litt mme i stad da, for han vart rett og slett ikkje fornøgd. Så no søv han godt Og snart kjem pappaen heim, klar for pappakos

(Og fredag = offisiell vegedag. Ned 100 gram frå i går, så eg landa på 0,4 kg. Ikkje verst med minus 10 kg på ei veke )

[Kitsch]

Så flink du har vært! Gratulerer så mye! Er så spennende å lese om andres fødselsopplevelse. Hørtes litt skummelt ut å miste så mye blod, men heldigvis gikk jo alt bra

Gutten din er nydelig og for et fint navn dere har valgt

[Gjest frøken am]

Det er så koselig å titte i dagboken din!

Var en flott historie, og det er godt det gikk bra!

Ble litt stressa da jeg leste om alt som plutselig gikk galt. Tenkte det nok var jævli ekkelt både for deg og mannen! Stakkaren som satt igjen og ikke skjønte noe.

Og du ble trillet vekk...

Men likevel satt ikke skrekken seg!

Flotte Silver

Fint å høre at alt er bra med gutten. Og at ammingen går så bra!

[silverdoe]

Så flink du har vært! Gratulerer så mye! Er så spennende å lese om andres fødselsopplevelse. Hørtes litt skummelt ut å miste så mye blod, men heldigvis gikk jo alt bra : )

Gutten din er nydelig og for et fint navn dere har valgt : )

Tusen takk! Ja, litt dramatisk var det nok, men vi følte oss veldig trygge Og det var jo verdt det

Det er så koselig å titte i dagboken din!

Var en flott historie, og det er godt det gikk bra!

Ble litt stressa da jeg leste om alt som plutselig gikk galt. Tenkte det nok var jævli ekkelt både for deg og mannen! Stakkaren som satt igjen og ikke skjønte noe.

Og du ble trillet vekk... :sjenert :

Men likevel satt ikke skrekken seg!

Flotte Silver :klemmer :

Fint å høre at alt er bra med gutten. Og at ammingen går så bra! : )

Ja, stakkars mannen min såg for seg at han no måtte oppdra guten åleine.. Trur nesten det var verre for han enn for meg, eg hadde i alle fall vore veldig fortvila om mannen min plutseleg vart skyssa vekk i hui og hast! Håper det blir litt mindre dramatisk neste gong

------------------------

I helga hadde vi selskap i heimen, vi har nemlig fått det til slik at fødsel og våre to bursdagar havnar innanfor 1,5 veke, så då tok vi litt oppsamling Så fekk oldeforeldre, tante, onklar, besteforeldre og søskenbarn kome og sjå på guten og feire oss :gjeiper: Fekk litt gåver, babycall, klede til M, bleiekake (hoho, den var kul!) og peng

Snakka forresten litt med mormor, og ho fortalte at då ho fødte mamma (nr 3 i rekka) var ho på sjukehuset (dei to første var heimefødsel), og då opplevde ho det same, at morkaka ikkje kom ut.. Og veit de kva dei gjorde?? Dei røska den ut!! Dei sleit i den heilt til den kom, oh my god! Mormor sa at det var heilt forferdeleg vondt, og det skjønar eg godt! Ho måtte også få blodoverføring, og den blodoverføringa gjorde at med nestemann så hadde ho utvikla antistoffer, så der holdt ho på å sovne inn.. Ikkje berreberre å føde for 40 år sidan.. Men ho var i alle fall glad for at ho var på sjukehuset og ikkje heime.. Eg trur eg også velger sjukehuset dei neste gongane eg skal føde

M var veldig snill i selskapet og koooosa seg i armane til alle sammen Han fekk flaske med Nan då han var svolten, sidan eg ikkje er komfortabel med å amme foran andre (untatt mannen min da).. Og det gjekk fint - han tek heldigvis både pupp, smukk og flaske

Men han er litt artig da.. viss han syg på smukken sin, og fektar med armane sine, så fektar han av og til smukken ut av munnen..og då blir han SÅ SINT! Eg trur ikkje han skjønar at det var han sjølv som gjorde det

I natt sov han frå halv ett til halv fem, så var det amming. I mørket..ikkje lett.. Det var straumbrot nemleg, så alt eg hadde var lyset frå mobilen min. Det vart litt kaving med å finne brystvorta då.. Og mannen måtte finne lommelykt så vi kunne skifte bleie. Så var vi våken til kl 7, då sovna M igjen, og mannen stakk på jobb. Så då sov eg og M til halv tolv..herlig! Men han har ikkje sove så mykje ellers i dag, men masa litt på pupp med jevne mellomrom. Først no den siste timen har han sove skikkeleg godt. Men vi kjem vel inn i ei god rytme etterkvart

[silverdoe]

No ligg gullet i sofaen ved sidan av meg og søv, og han er så søt

I går datt navlestrengen av Eg har vore flink og ikkje pirka noko som helst borti den, den fekk styre seg sjølv Håper navelen gror fint til no da

I går fekk mannen min gebursdagsgåva si Eg bestilte den for ei vekes tid sidan, og i går kom den, levert på døra - heldigvis! Det var nemleg ein 45 kilos boksesekk frå Chr. Mobech Eg er glad eg ikkje måtte på posten og hente den :gjeiper: Men sjåføren som leverte var ikkje så veldig svær, så eg måtte hjelpe han å bere inn sekken Mannen min derimot, klarer å bere den Og han vart kjempeglad, han har takka maaaange gongar for den! No må vi berre finne ein plass å henge den

Han er altså så fin, lisje gullet mitt Eg blir ikkje lei av å sjå på han! Og så er han så god å nusse på, på dei deilige kinna og den glatte panna..Og stryke munnen og kinnet mot det silkemjuke håret Og så begynner eg nesten å grine når eg fortel han kor glad eg er for at det var akkurat HAN som var inne i magen min, for eg er så glad i han

Og så er han så søt når han smiler, sjølv om eg veit at stakkaren har sikkert vondt i magen sin.. Så eg føler meg litt slem når eg syns han er så søt, for han smiler jo sikkert ikkje av glede Men dei siste dagane har det kome sånn "godlyd" av og til, og så gliser han..så håpet er at han snart smiler sosiale smil av glede, ikkje pga smerte

[Kitsch]

Er så deilig når navlestrengen løsner for den lukter ikke noe godt

Broren min orket ikke holde han noe særlig før etter at navlestrengen datt av for han taklet ikke lukten.

Utrolig hvor glad man blir i de små nurkene

Kan sitte i evigheter å bare se på gullet mitt.

[Neala]

Så koselig det er å titte innom her

Fint å lese fødselshistorien din, takk for at du deler Synd at det ble så dramatisk på slutten, kan tenke meg at det var ekkelt for både deg og mannen. Kan tenke meg han var redd! Heldigvis gikk det bra

Høres ut som dere koser dere om dagene

Forresten, babyene kan faktisk smile tidligere når de er født på 'overtid' Faktisk når det er fire uker siden termindato N smilte når hun var tre uker, og hun ble født 6 dager etter termin. Jeg trodde ikke hun smilte før noen fortalte meg at jeg kunne regne fra termin, selv om det egentlig var rimelig tydelig, da :gjeiper:

Edit: Er det forresten sjans for å få vite navn?

Endret 8. desember 2011 av Neala

[Gjest frøken am]

Koselige dagboken

M er så fiiin! Ser dere noe likheter enda forresten?

Deg eller pappaen?

Hvordan kjennes formen ellers?

Her er det litt rier på gang, så snart er frk am også sånn kosemamma som Silver

Merker jeg gleder meg nå

Høres ut som du koser deg! flott!

[silverdoe]

Er så deilig når navlestrengen løsner for den lukter ikke noe godt :fnise :

Broren min orket ikke holde han noe særlig før etter at navlestrengen datt av for han taklet ikke lukten.

Utrolig hvor glad man blir i de små nurkene :rodmer :

Kan sitte i evigheter å bare se på gullet mitt.

Den ser ikkje så fin ut heller, så eg er glad den endeleg datt av Håper navlen gror fint til no da, foreløpig ser det bra ut

Eg også kan sitje og berre sjå på han, eg er totalt forelska Det er mannen min også, og han gler seg kvar dag til å kome heim og få kose med M Dei er så gode, desse små gulla

Så koselig det er å titte innom her :rodmer :

Fint å lese fødselshistorien din, takk for at du deler :hjerte : Synd at det ble så dramatisk på slutten, kan tenke meg at det var ekkelt for både deg og mannen. Kan tenke meg han var redd! Heldigvis gikk det bra : )

Høres ut som dere koser dere om dagene :strix :

Forresten, babyene kan faktisk smile tidligere når de er født på 'overtid' ; ) Faktisk når det er fire uker siden termindato :jepp : N smilte når hun var tre uker, og hun ble født 6 dager etter termin. Jeg trodde ikke hun smilte før noen fortalte meg at jeg kunne regne fra termin, selv om det egentlig var rimelig tydelig, da :gjeiper :

Ja, det vart ganske dramatisk mot slutten, og stakkars mannen min var ikkje høg i hatten då han vart sitjande att åleine med nyfødt baby i armane, og ikkje ante om kona kom oppatt i live eller ikkje. Men eg truuur ikkje eg var i livsfare altså, i så fall er det noko legane ikkje har sagt til meg Følte meg i alle fall ganske trygg, og dei var kjappe med å reagere Tipper det skjer med jamne mellomrom, så dei er nok på vakt.

Oooh, min er jo født 10 dagar etter termin, så kanskje han snart begynner å smile då da?! Håper det! Han følger stadig meir med, og fester blikket meir og meir, så det er tydeleg at han utviklar seg

Koselige dagboken

M er så fiiin! Ser dere noe likheter enda forresten? :jepp :

Deg eller pappaen?

Hvordan kjennes formen ellers? : )

Her er det litt rier på gang, så snart er frk am også sånn kosemamma som Silver :ler :

Merker jeg gleder meg nå :rodmer :

Høres ut som du koser deg! :klemmer : flott! :jepp :

Foreløpig er det mest av meg vi ser i han, stakkars guten..haha, neida Men han har litt av meg både i haka, munnen og hehe, øyrene faktisk Eg ser mannen min i augene hans og nasen hans, og også litt i haka. Så eg trur han er ei god blanding Fin er han i alle fall

Ellers er forma mi veldig god, men eg merker at eg er trøytt i dag, for i natt var eg oppe leeeenge.

Eg er veldig spent på deg no da! :popcorn: Det ser verkeleg ut til å nærme seg no! MASSE lykke til - gled deg!

[Neala]

Spør igjen, jeg Så ut som jeg redigerte litt for sent Kan jeg få vite hva han heter?

[silverdoe]

Spør igjen, jeg Så ut som jeg redigerte litt for sent Kan jeg få vite hva han heter?

Sorry, såg det ikkje..! Klart det, sender ein pm, eg!

[Gjest frøken am]

Eg også kan sitje og berre sjå på han, eg er totalt forelska :rodmer : Det er mannen min også, og han gler seg kvar dag til å kome heim og få kose med M : ) Dei er så gode, desse små gulla

Ja, det vart ganske dramatisk mot slutten, og stakkars mannen min var ikkje høg i hatten då han vart sitjande att åleine med nyfødt baby i armane, og ikkje ante om kona kom oppatt i live eller ikkje. Men eg truuur ikkje eg var i livsfare altså, i så fall er det noko legane ikkje har sagt til meg Følte meg i alle fall ganske trygg, og dei var kjappe med å reagere Tipper det skjer med jamne mellomrom, så dei er nok på vakt.

Oooh, min er jo født 10 dagar etter termin, så kanskje han snart begynner å smile då da?! :jepp : Håper det! Han følger stadig meir med, og fester blikket meir og meir, så det er tydeleg at han utviklar seg : )

Foreløpig er det mest av meg vi ser i han, stakkars guten..haha, neida Men han har litt av meg både i haka, munnen og hehe, øyrene faktisk Eg ser mannen min i augene hans og nasen hans, og også litt i haka. Så eg trur han er ei god blanding Fin er han i alle fall

Ellers er forma mi veldig god, men eg merker at eg er trøytt i dag, for i natt var eg oppe leeeenge.

Eg er veldig spent på deg no da! :popcorn: Det ser verkeleg ut til å nærme seg no! MASSE lykke til - gled deg!

Hahaha, han var nå aldeles nydelig

Stilig om det er litt rødskjær i det håret

Den ungen lar seg vente på...

For alt jeg vet kan det skje noe om noen timer, men riene kommer med så lange mellomrom at alt jeg gjør er å sove og ha rier

De kommer på natten og litt på kvelden, håper bare ikke det holder på slik i en uke!

Da blir a mor gal

Noen som sa crazy lady...

[silverdoe]

Hahaha, han var nå aldeles nydelig :rodmer :

Stilig om det er litt rødskjær i det håret :jepp :

Den ungen lar seg vente på...

For alt jeg vet kan det skje noe om noen timer, men riene kommer med så lange mellomrom at alt jeg gjør er å sove og ha rier :ler :

De kommer på natten og litt på kvelden, håper bare ikke det holder på slik i en uke! :haar :

Da blir a mor gal :fnise :

Noen som sa crazy lady...

Håper riene tek seg opp da, og at noko skjer snart! Eg trur eg må finne fram litt Sikkert trasig å gå med rier kvar kveld, så eg håper dei gir litt effekt og tek seg opp snart

[silverdoe]

I natt hadde vi ei god natt! I motsetning til i går natt, då vi la oss i tolv-tida, eg amma i ein og ein halv time (er det normalt??) og så var han våken i rundt to timar..så eg la meg kl 4 om natta, det var slitsomt! I natt derimot, la vi oss også i tolv-tida, men han hadde vore våken ei stund før vi la oss (i går sov han før vi skulle legge oss), så det var berre ei lita stund med amming og så la vi oss ned og sov til kl seks Det var godt å få ca 5 timar samanhengande søvn Var våken frå seks til halv ni ca, og så søv vi til halv tolv No ligg han og søv ved sidan av meg, i sofaen. Våkner med jamne mellomrom og vil ha litt pupp, og så trur eg han jobbar med ei bleiebombe..han har trykka litt no og då Eg venter på eksplosjonen snart

Det er fredag i dag, så det er offisiell vegedag i dag. (Eg skal få laga meg ei treningsdagbok forresten, men kanskje ikkje før etter jul..då har det gått ca 6 veker). Forrige fredag var eg 0,4 kg, i dag var eg 0,2! Har holdt meg ganske stabil denne veka, det er kjempebra! Eg har ikkje vore så lett på fleire år, faktisk! Eg var tyngre då eg gifta meg, og det er jo 1,5 år sidan..

Så planen er å få minst 4 ungar = minus 40 kg! Og ein annan plan er å skrive bok: "The Pregnancy Diet - how to lose weight whilst pregnant", selge den til millionar av dumme amerikanarar og tjene mange millionar! Bodskapet i boka: for å gå ned i vekt må du sitje i sofaen og ete det du vil når du vil (det var jo det EG gjorde), forkledd som "et eit variert kosthold" og "aktivitet er sunt for kroppen".. Haha, jojo, det kan funke :gjeiper: Nei, no berre tullar og fjasar eg

No ventar eg på mannen som skal kome att frå jobb kl 17. Vi skal i selskap i dag, tenkte å prøve å trille dit. Vi har ikkje vore på trilletur endå, så det blir spanande å sjå korleis det går. Håper M liker å trille

I morgon skal vi til byen og handle julegåver. På ein LAURDAG! Med barnevogn! Kø! Folk som blir sure på meg fordi eg har barnevogn og grinande baby! Fullt! Bæsjebleie! Baby må ha mat NO! Stønn.. Men julegåvene må kjøpast inn, det går ikkje an å snike seg unna.. :gjeiper: Needless to say, eg er spent

Håper de får ei god helg, og at på mandag kjem eg att til mange gode nyheter om at opptil fleire i terminklubben har født!

Slenger med litt fødestøv til dei som vil plukke med seg litt: :strix:

[Gjest frøken am]

MÅ HA MER FØDESTØV, TAKK!!

Her skjer det jo ikke noooeeeee! Enda. Vi venter.

for vekten din! Gleder meg til å følge treningsdagboken

Hvordan gikk forresten selskapet? Likte han å trille??

Ha en god helg!