Til dykk som prater nynorsk eller til dykk som...

[Gjest Gresk Gudinne med bakoversveis]

Kva heiter bokmålsordet "skjebne" på nynorsk?

Finnes det et annet ord for det på nynorsk? Og kvordan bøyes det?

eg ser det ikkje i ordboka mi.

Endret 25. januar 2007 av Gresk Gudinne med bakoversveis

[Søtpotita]

Lagnad, lagnaden, lagnadar, lagnadane?

[Tusenfryd]

Lagnad?

[Gjest Gresk Gudinne med bakoversveis]

Takk. Årnings!!!

[Gjest Gresk Gudinne med bakoversveis]

Nå har jeg hatt i hjemmelekse å oversette en bokmålsoppgave om til nynorsk.

Til dere nynorskere. Ser dette helt på bærtur ut? Vanskelig det her...

Her er oppgåva:

Realisme.

Kjennemerka til realismen var i første rekke valet av emnar.

Forfattarane skulle, som Brandes sa det, "setje problem under debatt". Det naturlege var då å skrive om problem som fantes i samfunn rundt demme.

Dei skulle skrive om borgarskapet slik det eigentleg var, og kritisere forhold i samfunna. Måten dei gjorde det på var å skildre det som karakteriserte personane , haldningane og forholdene i samfunna. Dei skulle setje problema under debatt, og avsløre dei otte forholdene.

Ibsen sa ein gong: "Mitt kall er ei å svare, kun at spørge".

Han mente at hannes oppgåve ikkje var å komme med ei ny samfunnsording, men å sette problema som var i samfunna under debatt og gi folk ein aukande bevisstheit om dei.

Naturalistane meinte at individet ikkje hakke noken mulegheit til å verkja inn på sine eigne liv, lagnad deira var allereie bestemd, og prøvde man å brote lagnaden, gjekk det som regel enda verre enn det ellers ville ha gjord.

Ta for døme eit menneskje som aldri har hatt peng, som har vore fattig i heile sitt liv. Får dette menneskje av ein eller annan grund pengar i hendene, vil ha da klare å teke kontroll over sitt eige liv?

Nei, mente naturalistane. Han ville mest truleg drykkje eller spele dei opp., eller på ein annan måte kaste pengane vekk. Om han ikkje tok sitt eige liv før pengane vore bruken upp.

[Smascha]

Nå har jeg hatt i hjemmelekse å oversette en bokmålsoppgave om til nynorsk.

Til dere nynorskere. Ser dette helt på bærtur ut? Vanskelig det her... 

Her er oppgåva:

Realisme.

Kjennemerka til realismen var i første rekke valet av emner.

Forfattarane skulle, som Brandes sa det, "setje problem under debatt". Det naturlege var då å skrive om problem som fans i samfunn rundt ?.

Dei skulle skrive om borgarskapet slik det eigentleg var, og kritisere forhold i samfunna. Måten dei gjorde det på var å skildre det som karakteriserte personane , haldningane og forhalda i samfunna. Dei skulle setje problema under debatt, og avsløre dei otte forholdene.

Ibsen sa ein gong: "Mitt kall er ei å svare, kun at spørge".

Han meinte at han si oppgåve ikkje var å komme med ei ny samfunnsording, men å setje problema som var i samfunna under debatt og gi folk ein aukande medvit om dei.

Naturalistane meinte at individet ikkje hadde nokon mogelegheit til å verkja inn på sine eigne liv, lagnaden deira var allereie bestemt og prøvde ein å bryte lagnaden, gjekk det som regel enda verre enn det ellers ville ha gjord.

Ta til døme eit menneskje som aldri har hatt pengar, som har vore fattig i heile sitt liv. Får dette menneskjet av ein eller annan grunn pengar i hendene, vil han då klare å ta kontroll over sitt eige liv?

Nei, menite naturalistane. Han ville mest truleg drikke eller spele dei opp; eller på ein annan måte kaste pengane vekk. Om han ikkje tok sitt eige liv før pengane var oppbrukt.

←

M/G

[Smascha]

F...

Trodde jeg bare kunne sitere og skrive med rødt inni ditt innlegg...

Forstår du noe av det?

:klø:

[Gjest Eir]

Noen småting jeg reagerte på, har retta det med fet skrift, ellers er det noen former jeg ville formulert anneldes, men det er mulig det er lov slik du skriver det også. Ordet "bevissthet" er det vel lov å bruke, men skal helst unngås på nynorsk, så jeg ville omformulert setningen til noe sånt som: "sette problema som var i samfunna under debatt og gjere folk merksame på dei"

Realisme.

Kjennemerka til realismen var i første rekke valet av emnar.

Forfattarane skulle, som Brandes sa det, "setje problem under debatt". Det naturlege var då å skrive om problem som fantes i samfunnet rundt dei.

Dei skulle skrive om borgarskapet slik det eigentleg var, og kritisere forhold i samfunnet. Måten dei gjorde det på var å skildre det som karakteriserte personane , haldningane og forholda i samfunnet. Dei skulle setje problema under debatt, og avsløre dei otte forholdene.

Ibsen sa ein gong: "Mitt kall er ei å svare, kun at spørge".

Han mente at han si oppgåve ikkje var å komme med ei ny samfunnsording, men å sette problema som var i samfunnet under debatt og gi folk ein aukande bevisstheit om dei.

Naturalistane meinte at individet ikkje hadde noken mulegheit til å verkja inn på sine eigne liv, lagnaden deira var allereie bestemd, og prøvde man å brote lagnaden, gjekk det som regel enda verre enn det ellers ville ha gjord.

Ta for døme eit menneskje som aldri har hatt pengar, som har vore fattig i heile sitt liv. Får dette menneskje av ein eller annan grund pengar i hendene, vil ha da klare å teke kontroll over sitt eige liv?

Nei, mente naturalistane. Han ville mest truleg drykkje eller spele dei opp, eller på ein annan måte kaste pengane vekk. Om han ikkje tok sitt eige liv før pengane vore bruken upp.

←

Endret 25. januar 2007 av Eir

[Søtpotita]

Kjenneteikna til realismen var i fyrste rekke valet av emne.

Forfattarane skulle, som Brandes sa det, "setje problem under debatt". Det naturlege var då å skrive om problem som var å finne i samfunn rundt dette.

Dei skulle skrive om borgarskapet slik det eigentleg var, og kritisere forhold i samfunna. Måten dei gjorde det på var å skildre det som karakteriserte personane , haldningane og forholda i samfunna. Dei skulle setje problema under debatt, og avsløre dei otte forholda.

Ibsen sa ein gong: "Mitt kall er ei å svare, kun at spørge".

Han meinte at oppgåva hans ikkje var å kome med ei ny samfunnsording, men å setje problema som var i samfunna under debatt og gjere folk merksame på dei.

Naturalistane meinte at individet ikkje hadde moglegheit til å påverke sine eigne liv, lagnaden deira var allereie bestemd, og prøvde ein å bryte lagnaden, gjekk det som regel endå verre.

Ta til dømes eit menneskje som aldri har hatt pengar, som har vore fattig i heile sitt liv. Får dette menneskje av ein eller annan grunn pengar i hendene, vil ein då klare å ta kontroll over sitt eige liv?

Nei, meinte naturalistane. Han ville mest truleg drykkje eller spele dei opp., eller på ein annan måte kaste pengane vekk. Om han ikkje tok sitt eige liv før pengane vert oppbrukt.

Sikkert veldig bra dette, det meste er jo lov å skriva idag, men det ein bør hugsa på er at ein må vera konsekvent. Dersom ein brukar ordet "setje", så bør ein bruka dette ordet heile tida og ikkje blanda inn "sette". Og dersom ein brukar verb med j-endingar, så bør kanskje alle verba vera slik.

Det er lenge sidan eg skreiv korrekt nynorsk, så eg bør nok ikkje uttala meg for mykje

Endret 25. januar 2007 av Årolilja

[Smascha]

Hva er "otte forhold"?

[Gjest *Snart medlem*]

Kjenneteikna til realismen var i fyrste rekke valet av emne.

Forfattarane skulle, som Brandes sa det, "setje problem under debatt". Det naturlege var då å skrive om problem som var å finne i samfunn rundt demme.

Dei skulle skrive om borgarskapet slik det eigentleg var, og kritisere forhold i samfunna. Måten dei gjorde det på var å skildre det som karakteriserte personane , haldningane og forholda i samfunna. Dei skulle setje problema under debatt, og avsløre dei otte forholda.

Ibsen sa ein gong: "Mitt kall er ei å svare, kun at spørge".

Han meinte at oppgåva hans ikkje var å kome med ei ny samfunnsording, men å setje problema som var i samfunna under debatt og gjere folk merksame på dei.

Naturalistane meinte at individet ikkje hadde nokon moglegheit til å påverke sine eigne liv, lagnaden deira var allereie bestemd, og prøvde ein å bryta lagnaden, gjekk det som regel endå verre.

Ta til dømes eit menneskje som aldri har hatt pengar, som har vore fattig i heile sitt liv. Får dette menneskje av ein eller annan grunn pengar i hendene, vil ein då klare å ta kontroll over sitt eige liv?

Nei, meinte naturalistane. Han ville mest truleg drykkje eller spele dei opp., eller på ein annan måte kaste pengane vekk. Om han ikkje tok sitt eige liv før pengane vert oppbrukt.

Sikkert veldig bra dette, det meste er jo lov å skriva idag, men det ein bør hugsa på er at ein må vera konsekvent. Dersom ein brukar ordet "setje", så bør ein bruka dette ordet heile tida og ikkje blanda inn "sette". Og dersom ein brukar verb med j-endingar, så bør kanskje alle verba vera slik.

Det er lenge sidan eg skreiv korrekt nynorsk, så eg bør nok ikkje uttala meg for mykje

←

Eg må ærleg seie at eg ikkje har skrive nynorsk på 10 år, men sidan alle svar er på nynorsk, skal eg gjere et forsøk på å svare på nynorsk og.

I utgangspunktet er eg skeptisk til det eg kaller "ekstremist-nynorsk". Dvs å bruke ord med gamle stavemåter. Dermed ville eg unngått ord som "fyrste", og "demme" som Årolilja bruker i "i samfunn rundt demme" - skriv heller "i samfunn rundt dei".

Eg er og skeptisk til -a-endingar i verb i infinitiv, men så lenge ein er konsekvent, er det ein smakssak kva ein velger å bruke. Uansett - Årolilja har i den sammenheng heller ikkje vore konsekvent - ho skriv til dømes "individet ikkje hadde nokon moglegheit til å påverke sine eigne liv, lagnaden deira var allereie bestemd, og prøvde ein å bryta lagnaden".

Edit: dei typiske nynorsk-feila

Endret 25. januar 2007 av *Snart medlem*

[Søtpotita]

Eg må ærleg innrømme at eg ikkje har skrevet nynorsk på 10 år, men sidan alle svar er på nynorsk, skal eg gjere et forsøk på å svare på nynorsk og.

I utgangspunktet er eg skeptisk til det eg kaller "ekstremist-nynorsk". Dvs å bruke ord med gamle stavemåter. Dermed ville eg unngått ord som "fyrste", og "demme" som Årolilja bruker i "i samfunn rundt demme" - skriv heller "i samfunn rundt dei".

Eg er også skeptisk til -a-endingar i verb i infinitiv, men så lenge ein er konsekvent, er det ein smakssak kva ein velger å bruke. Uansett - Årolilja har i den sammenheng heller ikkje vore konsekvent - ho skriv til dømes "individet ikkje hadde nokon moglegheit til å påverke sine eigne liv, lagnaden deira var allereie bestemd, og prøvde ein å bryta lagnaden".

←

Ordet "demme" har ikkje eg brukt, det sto der frå før. Anar ikkje kva det betyr heller.

Eg har berre vore inne her og der, tok det ikkje så grundig. Hadde det vore mi oppgåve så hadde eg brukt a-endingar, men forstår at nokon heller likar e-endingar. Det blei feil med den der uthevinga, difor har ord som eg ikkje har endra på kanskje blitt utheva. Og ja, eg skreiv det der verbet med a-ending, men det har beklagelegvis skjedd automatisk..

Endret 25. januar 2007 av Årolilja

[:-) anna]

Greidde ikkje å la vere.

Her er det omskrive og retta.

- Har ikkje retta ordet "otte" fordi eg ikkje skjønte kva du meinte.

- Har endra den konsekvente bruken av "samfunna" fordi det er fleirtalsform av samfunn, og i mitt hovud er det berre eit samfunn.

Greia med nynorsk er at det ofte bør skrivast om. Bokmåls-ordstilling høyrest ikkje alltid like bra ut!!

Realismen

Kjennemerka til realismen var i første rekke valet av emner. Forfattarane skulle, som Brandes sa det, "setje problem under debatt". Då var det naturleg å skrive om problem som fanst i samfunnet kring dei. Dei skulle skrive om borgarskapet slik det eigentleg var, og kritisere forhold i samfunnet. dette gjorde dei ved å skildre det som karakteriserte personane, haldningane og forholda i samfunnet. Dei skulle setje problem under debatt, og avsløre dei (otte) (hæ... kva betyr det?) forholda. Ibsen sa ein gong: "Mitt kall er ei å svare, kun at spørge". Han meinte at oppgåva hans ikkje var å kome med ei ny samfunnsordning, men å ta opp problem som allereide var i samfunnet til debatt, og få folk til å tenkje over dei. Naturalistane meinte at individet ikkje hadde høve til å påverke liva sine. Lagnaden deira var allereie avgjort, og om ein prøvde å endre lagnaden sin, gjekk det som regel verre enn det elles ville ha gjort. Ein kan til dømes tenkje seg eit menneske som aldri har hatt pengar, men har vore fattig i heile sitt liv. Om dette mennesket av ein eller annan grunn får pengar i hendene, vil han då greie å ta kontroll over sitt eige liv? Nei, meinte naturalistane. Han ville truleg drikke eller spele dei opp, eller på ein annan måte kaste vekk pengane. Om han ikkje tok sitt eige liv før pengane var brukte opp.

[Gjest Gresk Gudinne med bakoversveis]

WOHOII... for et engasjement. Det hadde eg aldri trudd.

Takk for hjelpa. Nu skal eg rette litt, men ikkje for mykje. Vil jo ha den karakteren eg eigentlig skulle ha fått.

[Gjest Gresk Gudinne med bakoversveis]

otte betyr redsel, uro og frykt.

brukte det i stedet for ordet: elendighet. fant ikke ut hva det var på nynorsk. men apropo a-endingar. læraren min seie at vi skal bruke e-endingar. kvifor det trur dykk?

han verkjar også litt gamaldags når det kjem til det nynorske språk.

[Gjest Gresk Gudinne med bakoversveis]

F...

Trodde jeg bare kunne sitere og skrive med rødt inni ditt innlegg...

Forstår du noe av det?

:klø:

←

Ja... sitter og skjerper meg på nynorsken nå.

[Badlands]

otte betyr redsel, uro og frykt.

←

Du bør vel byte ut substantivet "otte" med eit adjektiv? Så vil det gje meining.

[Mamma1]

Det heiter eit emne og mange emne. Eg ville også brukt ordet "elendige" i staden for "otte". Det siste forslaget er bra ellers. Når det gjeld -a eller -e infinitiv vel du sjølv, Ivar Aasen brukte -a. Sjølv brukar eg kløyvd infinitiv. Døme: Å vera glad i nokon er det same som å elske nokon.. For dei som ikkje har kløyvd infinitiv i dialekten sin vil der nok vera enklast å bruke enten eller. Grunnen er at det er reglar som bestemmer om det skal vere -e eller -a i endinga.

[Litia]

*krysser fingrene for at ts har fått levert leksen innen 2011*

(For øvrig var det litt interessant å lese folks meninger om teksten, så helt greit for min del at tråden ble bumpet. )

Endret 16. august 2011 av Litia

[Mamma1]

Huff, min feil hehe. Såg ikkje at tråden var så gamal.