Svigerinne med bedre forhold

[AnonymBruker]

Eg har vert i familien til sambuaren min i fleire år no, har kjent søstra hans sidan ho gjekk på vidaregåande. Etter ho slutta på vgs flytta ho bort i nokre år. Vi hadde eit ganske ok forhold, men merka ho tidvis kunne vere ganske kald imot meg. Kunne svare meg frekt, himle med augene eller seie herregud til ting eg sa. 

Dei siste åra har ho flytta heim, fått seg kjæreste og det har også den andre broren fått. Eg og min sambuar skulle for noke år sidan ha baby, men mista den desverre. Då broren fekk seg kjæreste begynte han å spørje sambuaren min om vi hadde tenkt på å få barn no osv...I tillegg til at kjæresten hans presterte å seie til meg første gong eg møtte på ho at :eg og broren til sambuaren min kom til å få barn før oss. Eg stod ganske sjokka tilbake...Tida gjekk og vi blei gravide og fekk ein liten gut ( det gjorde også broren nokre mnd etterpå). Då vi fekk guten vår blei forholdet til søstra til sambuaren min ganske bra. Ho ville kome på besøk tidt og ofte. Så blei ho og kjæresten etterkvart gravide sjølv og eg opplevde då to svigerinne som kunne sitte og prate om at dei skulle gå tur ilag uten å spørje meg. Då eg sjølv spurte sambuaren til svogeren min om å finne på noko, fekk eg 10000 intetvjuspm med søstra og eit avsluttende så kjekt for dokke då 😊. Eller at go hadde funnet ut at vi skulle noko, og dukka opp sjølv. I tillegg begynte litt dei små ekle kommentarene å kome tilbake... Fekk beskjed ifjor etter ho fekk babyen sin at ho gjerne ville ha spm om vi skulle finne på noko..Dette gjaldt tydeligvis ikkje for ho/dei , for eg fekk ein del snap av dei to som gjekk tur ilag medan eg satt heime åleine på dagtid. 

Eg har prøvd lenge å oversjå det og prata med sambuaren min om det og han sjølv synst det er vanskeleg for korleis ein skal ta det opp med ho. Ting har ikkje blitt så mykje bedre etter 2,5 år. Skal vi gå tur, så går dei to pratar medan eg går bak..Ingen intinativ til å få meg med. Eg kunne no sjølvsagt ha prøvd meir sjølv,  men får følelsen av å ikkjr bli snakka til dersom eg gjer det. Må berre legge til at dei to er nærmere i alder.. 

Vi fortalte for nokre mnd sidan at vi skal ha nr 2 og det blei møtt med litt sånn bob-bob reaksjon. Broren sa ikkje direkte gratulerer,  men byrja å snakke med mora si om at dei ikkje har plass i huset sitt til ein baby nr 2..... I tillegg har eg vert ganske dårlig , men fått lite spm om korleis det går...

Det er veldig mykje frustrasjon her som eg har samla opp i løpet av åra, men det som er det mest sårande er det å bli utelatt. Har skrivet ei mld til sambuaren til svogeren min der eg skrive at eg føle eg ikkje kjenne ho og at det ikjje har blitt tatt så godt imot av ho andre dersom vi finner på noko saman. Prøvde også å prate med svigermora mi om det, men ho tok dattra si i forsvar( sjølvsagt). Ka synst de eg burde gjere? Drite i det? Prøve meir?

 

 

Anonymkode: 5f176...532

[AnonymBruker]

Hvis du har guts nok, så spør du direkte. Ikke begge sammen, men en og en. Si at de får være ærlige, det tåler du, men ikke late som om alt er greit og fortsette som før. For du ønsker et godt forhold, men hvis det er uaktuelt fra deres side, så ønsker du heller å forholde deg til det.

Heller det enn å gå og lure på hva som er galt. Men da må du selvfølgelig tåle en avvisning, som du jo allerede har fått flere av, men kanskje mer direkte denne gangen. Men da vet du.

Noen er bare ikke gode på å inkludere andre, det betyr ikke at du gjør noe galt!

Anonymkode: 63dcc...1c8