Overreagerer eg?

[Gjest tutta91]

Eg har ein svigerfamilie som er vanskelig å forholde seg til. Kort fortalt vert ein aldri god nok, uansett. Det er mykje "hakking". 

Siste greia er då ein uttalelse om att det er rart att dattera mi er blitt so flott mtp kor lite pedagogisk korrekt eg er. Dei har ikkje hatt mykje med ho å gjere, dei som kom med uttalelsene har vert på besøk 4 ganger på 4 år, då i 10-30 min. Ellers har me møtt dei i familiemiddager osv. Eg syns ikkje dette er rettferdig eller greitt. Korleis ville de reagert? 

Skal nevnast att når eg vart gravid fekk eg slengt til meg att eg burde ta abort for eg ikkje kom til å klare å ta vare på barnet. Det vart slutt mellom meg å barnefar og eg stod i det aleine til ho var 1 år. Me er sammen att no, og me har det veldig bra, har vert sambuara i 3 år no. So no når me har oppdratt eit so fint barn som kun får positive tilbakemeldinger frå feks barnehage, helsestasjon(vanlege kontroller) so skal me ikkje få æra av det heller. Då er det heller rart att ho er blitt so fantastisk.. 

[Zienna]

Jeg ville reagert mye sterkere enn du gjør!  Hva svarte du på kommentaren om "lite pedagogisk korrekt"?  Jeg tror at jeg, med et smil, hadde svart: "Ja, tenk,  til tross at vi to, barnet og jeg, har vært helt alene..! 

Hva synes mannen din om dette?  Han må vel se hvordan foreldrene hans undervurderer deg?  Ikke bare det, men dette er stygt.  Etter min mening burde han si klart i fra om at slikt ikke tolereres. 

[Gjest tutta91]

Eg vert desverre så satt ut att eg ikkje klarer å forsvare meg. Når eg kjem heim derimot grin eg og tek det svært tungt. Sambuaren min meiner og att det er slitsomt og feil att dei konstant hakker på meg, men han syns og det er vanskelig å stå i midten. Før har eg "fryst dei ut" i perioder etter slike episoder/uttalelser, og det er derfor dei ikkje har hatt mykje med ho å gjere. Denne gongen var det bror til sambuar og kjærasten hans som uttalte seg, når sambuaren min tok dette opp med foreldra sine og sa att han kom til å ta det opp med bror sin i helga fekk han til svar att det var unødvendig og overreagering. 

Dei få gangene eg har reagert og forsvart meg sjølv får eg beskjed om att eg overreagerer, att det ikkje var meint slik osv. Eg vert alltid den slemme som vender sambuar mot sin eigen familie og lagar bråk, sjølv om det alltid er dei som angriper meg. 

No er eg sliten å lei, føler eg gjer ting riktig men uansett vert det aldri bra nok.. 

[AnonymBruker]

Kutt de ut! Hva er vitsen å bruke tiden sin på mennesker som bare river deg ned. Om dere ser hverandre så lite uansett så ser jeg ikke på det som en viktig og god relasjon. Hvis de absolutt MÅ se din datter så får din samboer ta hun med alene, jeg hadde personlig ikke orket sånne mennesker.

Har de ikke respekt for deg har de trolig ikke det for din datter heller. Hvem vet hva de kan si om deg etter hvert som barnet blir eldre. Dette er mindre hyggelige mennesker.

Anonymkode: f2091...9a2

[minister-mio]

nei

[Gjest Trolletrine]

Du overreagerer ikke. Tror jeg enten hadde svart med et smil at "ja, det er helt utrolig, syns du ikke?", eller bedt personen utdype utsagnet sitt, ikke minst på bakgrunn av at helsesøster er svært fornøyd med jobben du har gjort. Da kan det være interessant å få høre personens faglige begrunnelse for utsagnet sitt....

Og så syns jeg at mannen din må ta deg i forsvar!

[johma92]

Nei, du overreagerer ikke! Jeg hadde blitt irritert selv. Jeg tror jeg ville spydd ut av meg noe som "ja, enn det dere - at jeg har vært så lite pedagogisk, men vet dere hva? å være mamma dreier seg ikke alltid om å være så j**la pedagogisk! barnehagen tar seg av det pedagogiske arbeidet, men jeg prøver så godt jeg kan - det er forskjell på å være pedagog og mamma, og jeg er der for jenta mi, på godt og vondt, vi finner ut av det meste sammen, helsestasjonen og barnehagen er fornøyd, jenta er lykkelig og veloppdragen, så noe riktig har jeg vel gjort?!" 🙄😝 

 

Det å være mamma er så mye mer enn å være pedagogisk riktig. Barnehage er barnehage, og hjemme er hjemme - to ulike arenaer. Begge en flott mulighet for barnet å lære, leke, undre, tenke og skape, men som sagt - to forskjellige arenaer. Hjemme prøver man så godt man kan, og så lenge man dekker barnas behov, gir kjærlighet og omsorg, og barna har der bra, så er man kommet lengre enn langt ❤️

 

Hvis de er så opphengt i at alt skal være pedagogisk riktig, så kan jeg fortelle deg at pedagogikken omfatter mye i hverdagen og livet - så man kan allikevel se en situasjon som en læringsprosess og dra inn pedagogikk, hvis du vil "slå i bordet" med noe til svigers om de sier det ikke er "riktig"... 

 

Haha, jeg har tatt av litt her jeg, ser jeg. Kjenner jeg ble irritert på dine vegne. 

Hilsen frøkna som jobber som ped-leder, men som ikke er helt "pedagogisk riktig" på hjemmebane 😝

[Gjest tutta91]

takk for alle svar! Godt å høyre att eg ikkje overreagerer. Me tenker å kutte ut bror og kjærast pga desse og fleir uttalelser. Men samtidig har eg jo veldig lyst å forsvare meg. Dei bur heldigvis nokre timer vekke herfrå og er kun på besøk hjå svigers nokre helger av og til. Svigers er det verre å kutte ut då me bur i ei lita bygd, og eg har hestene mine oppstalla rett nedenfor huset deira der dei eig.. Me har prøvd å finne ei an løysning, men det er ingen småbruk og oppdrive her me bur. Dei har og prøvd å skjerpe seg med det dei seier men likevell forsvarer dei bror til sambuar i dette å meiner eg overreagerer. 

Kjærasten til bror er barnevernspedagog og trur derfor ho er ekspert på barn og barneoppdragelse. Ho har ingen eigne barn, men jobber i barnehage. Ho er dessutan utruleg feig, då sambuaren min var innom der igår gjekk ho å gjemte seg med eingong, redd for å bli konfrontert. Broren til sambuar stirra rett i bordet og sa ikkje eit ord.. skal ein komme med slike uttalelser bør ein vell vertfall kunne stå for det tenker eg!! 

Eg har sjølv ped.utdannelse og jobber på skule. Ikkje att det har noko å sei, men føler jo eg burde vere ein smule pedagogisk då, og ikkje heilt pedagogisk ukorrekt... 

Det eg tenker kan ligge i grunn til uttalelsen deira kan vere att eg er ikkje så opptatt av fasade og det matrialistiske. Dei er veldig opptatt av att alt skal vere strøkent til ein kver tid. Om dei får barn eingong so trur eg nok att dei skjønner litt meir.. 

[Gjest tutta91]

takk for alle svar! Godt å høyre att eg ikkje overreagerer. Me tenker å kutte ut bror og kjærast pga desse og fleir uttalelser. Men samtidig har eg jo veldig lyst å forsvare meg. Dei bur heldigvis nokre timer vekke herfrå og er kun på besøk hjå svigers nokre helger av og til. Svigers er det verre å kutte ut då me bur i ei lita bygd, og eg har hestene mine oppstalla rett nedenfor huset deira der dei eig.. Me har prøvd å finne ei an løysning, men det er ingen småbruk og oppdrive her me bur. Dei har og prøvd å skjerpe seg med det dei seier men likevell forsvarer dei bror til sambuar i dette å meiner eg overreagerer. 

Kjærasten til bror er barnevernspedagog og trur derfor ho er ekspert på barn og barneoppdragelse. Ho har ingen eigne barn, men jobber i barnehage. Ho er dessutan utruleg feig, då sambuaren min var innom der igår gjekk ho å gjemte seg med eingong, redd for å bli konfrontert. Broren til sambuar stirra rett i bordet og sa ikkje eit ord.. skal ein komme med slike uttalelser bør ein vell vertfall kunne stå for det tenker eg!! 

Eg har sjølv ped.utdannelse og jobber på skule. Ikkje att det har noko å sei, men føler jo eg burde vere ein smule pedagogisk då, og ikkje heilt pedagogisk ukorrekt... 

Det eg tenker kan ligge i grunn til uttalelsen deira kan vere att eg er ikkje så opptatt av fasade og det matrialistiske. Dei er veldig opptatt av att alt skal vere strøkent til ein kver tid. Om dei får barn eingong so trur eg nok att dei skjønner litt meir..